حسّان جمّال: امام صادق علیه‌السلام را از مدینه به مکه سوار بر شتر بردم. وقتی به مسجد غدیر رسیدیم، به سمت چپ مسجد نگاه کرد و فرمود: آنجا قدمگاه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است که در آن فرمود: «هرکه من مولای اویم، حالا علی مولای اوست».
سپس به سمت دیگر نظر کرد و فرمود: و آنجا جای خیمه ابوفلان و فلان، سالم غلام ابوحذیفه و ابو عبیده جرّاح است که وقتی دیدند پیامبر دست علی علیه‌السلام را بالا برد، یکی از ایشان گفت: به چشمان او نگاه کنید! مانند چشمان یک دیوانه می‌چرخند!
پس از آن، جیرئیل این آیات را نازل کرد: «وَ إن یَکادُ الَّذینَ کَفَرواْ لَیُزْلِقونَکَ بِأبْصارِهِمْ لَمّا سَمِعواْ الذِّکْرَ وَ یَقولونَ إنَّهُ لَمَجْنونٌ * وَ ما هُوَ إلّا ذِکْرٌ لِلْعالَمینَ»{نزدیک است کافران هنگامی که آیات قرآن را می‌شنوند با چشم‌زخم خود تو را از بین ببرند، و می‌گویند: «او دیوانه است!» در حالی که این آیات، فقط مایه بیداری برای جهانیان است}(قلم/51-52)
