نعمان بن بشیر: شبی پیش علی بن ابیطالب(ع) به شبنشینی نشسته بودیم که این آیه تلاوت شد:
«إنَّ الَّذینَ سَبَقَتْ لَهُم مِنّا الْحُسْنیٰ أُوْلٰئِکَ عَنْها مُبْعَدونَ * لا یَسْمَعونَ حَسیسَها وَ هُمْ فی مَا اشْتَهَتْ أنفُسُهُمْ خالِدون»{بیتردید کسانی که پیشتر، از سوی ما وعده نیک به آنان دادهاند، از دوزخ دورشان نگه میدارند. آنها صدای آتش دوزخ را نمیشوند؛ و در آنچه دلشان بخواهد، جاودانه متنعّم هستند.}(انبیاء/101-102)
فرمود: من از آنها هستم.