ابراهیم بن رجاء شیبانی: از امام جعفر صادق علیهالسلام سؤال شد: منظور رسول خدا صلیاللهعلیهوآله از جملات «مَن کنتُ مولاه فعلیٌّ مولاه، اللهم والِ مَن والاه و عادِ مَن عاداه» در روز غدیرخُم چه بود؟
امام صادق علیهالسلام راست نشست و فرمود: به خدا قسم، همین سؤال از رسول خدا پرسیده شد و در پاسخ آن فرمود: خدا مولای من است و با وجود او، من اختیاری از خود ندارم. و من مولای مؤمنین هستم و اولویت من از خودشان به خودشان بالاتر است و با بودن من، آنها اختیاری از خود ندارند. و هر کسی که من مولای او هستم و سزاوارتر از خودش به او هستم و با وجود من اختیاری از خود ندارد، علیبنابیطالب هم مولای اوست و با وجود او، اختیاری از خود ندارد.