زید شحام: از امام باقر علیه السلام درباره منظور آیه «قُتِلَ الإنسانُ ما أکفَرَه»{مرگ بر انسان، چقدر کافر و ناسپاس است}(عبس/17) سؤال کردم. فرمود: درباره امیرالمؤمنین علیه السلام نازل شده، یعنی چقدر انسان کافر و ناسپاس است که امیرالمؤمنین علیه‌السلام را به قتل رساند….

در آیات بعد، خدای عزّوجل، کسانی را معرفی می‌کند که ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را پذیرفته و از دشمنان او ابراز برائت کرده‌اند. می‌فرماید: «وُجوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ * ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَة»{چهره‌هایی در آن روز نورانی و خندان و شاد هستند}(عبس/38-39).

بعد به دشمنان آل محمد علیهم‌السلام پرداخته و می‌گوید: «وَ وُجوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْها غَبَرَةٌ * تَرْهَقُها قَتَرَة»{صورتهایی در آن روز غبارآلود است، و دود تاریکی آنها را پوشانده است}(عبس/40-41). یعنی چهره‌هایی که از خیر و ثواب دور هستند. «أُوْلٰئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَة»{آنان همان کافران بدکارند}(عبس/42).