ابوهُریره: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مورد آیه «یَوْمَ یَفِرُّ المرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ» {روزی که آدمی از برادرش، و از مادرش و پدرش می‌گریزد} (عبس/36-34) فرمود: کسی که با ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام وارد قیامت شده باشد، از مصادیق آیات فوق استثنا شده است؛ زیرا علی از دوستدار خود نخواهد گریخت و با کسی که او را دوست داشته، دشمنی نخواهد کرد و کسی را که از او نفرت داشته و با او دشمنی کرده است، دوست نخواهد داشت. علی علیه السلام در بهشت کاخی دارد که از یاقوت سرخ ساخته شده است، پایین از زمرّد سبز و بالای آن از یاقوت سرخ می‌باشد؛ وسط آن سرخ است و دو سوم قصر با انواع یاقوت و جواهرات تزیین شده است؛ شاه‌نشین و بالکنی دارد که مشغول به تسبیح و تقدیس و ثناگویی و تمجید اوست؛ ای ابوهریره، آن چیست؟ عرض کرد: نمی‌دانم یا رسول الله! فرمود: آن عرش است و زمینش زعفران است؛ خدای رحمان به آن امر فرمود که «باش!» و بلافاصله «شد!»؛ فقط علی و یاران او در آن اقامت می‌کنند و من و علی در یک خانه خواهیم بود و علی با حق است و غیر او باطل می‌باشند!
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ: سَمِعْتُ عَنْ أَبِي الْقَاسِمِ يَقُولُ فِي هَذِهِ الآيَةِ يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ إِلَّا مَنْ أَتَى بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ فَإِنَّهُ لَا يَفِرُّ مِمَّنْ وَالاهُ وَ لَا يُعَادِي مَنْ أَحَبَّهُ وَ لَا يُحِبُّ مَنْ أَبْغَضَهُ وَ لَا يَوَدُّ مَنْ عَادَاهُ وَ عَلِيٌّ لَهُ فِي الْجَنَّةِ قَصْرٌ مِنْ يَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ أَسْفَلُهَا مِنْ زَبَرْجَدٍ أَخْضَرَ وَ أَعْلَاهَا مِنْ يَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ وَ وَسَطُهَا أَحْمَرُ وَ ثُلُثَا الْقَصْرِ مُرَصَّعٌ بِأَنْوَاعِ الْيَاقُوتِ وَ الْجَوْهَرِ عَلَيْهِ شُرَفٌ يُعْرَفُ بِتَسْبِيحِهِ وَ تَقْدِيسِهِ وَ تَحْمِيدِهِ وَ تَمْجِيدِهِ لَهُ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ مَا هُوَ قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ مَا أَدْرِي يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ هُوَ الْعَرْشُ وَ أَرْضُهُ الزَّعْفَرَانُ قَالَ لَهُ الرَّحْمَنُ كُنْ فَكَانَ لَا يَسْكُنُهُ إِلَّا عَلِيٌّ وَ أَصْحَابُهُ وَ أَنَا وَ عَلِيٌّ فِي دَارٍ وَاحِدَةٍ وَ عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ غَيْرُهُ مَعَ الْبَاطِلِ.
