امام باقر علیه‌السلام: مقصود از مؤذن در آیه «وَ نَادَی أَصحابُ الجنَّةِ أَصحابَ النَّار أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا قَالُواْ نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنُ بَیْنهمْ أَن لَّعْنَةُ اللَّهِ عَلی الظَّالِمِینَ»{و بهشتیان به دوزخیان می‌گویند: «ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود درست یافتیم آیا شما نیز آنچه را پروردگارتان وعده کرده بود راست و درست یافتید؟» می‌گویند: «آری»؛ سپس مؤذنی میان آنان ندا می‌دهد: «لعنت خدا بر ستمکاران باد!»} (اعراف/44) علی بن أبی طالب علیه‌السلام است!