حذیفه بن یمان در زمان عثمان به علی علیه السلام گفت: آن چه را که در حرّه به من گفتی به یاد آوردم. به خدا قسم معنا و تفسیر حرفت را تا امشب نفهمیده بودم که گفتی: «ای حذیفه، آن زمان که «عین»ها بر «عین» ظلم کنند تو چه می‌کنی؟!» پیامبر صلی الله علیه و آله در میان ما بود ولی تفسیر سخن تو را تا امشب نفهمیدم! منظورت این بود که: عتیق و عمر که بر تو پیشی گرفتند، اول اسمشان عین است.
امیرالمؤمنین در پاسخ گفت: ای حذیفه، عبدالرحمن که خلافت را به طرف عثمان مایل کرد فراموش کردی.
در روایتی دیگر آمده است: عمرو بن عاص، یار معاویه نیز به آن‌ها می‌پیوندند. این‌ها عین‌هایی هستند که برای ظلم به من متحد شده‌اند.
