عیسی بن عبدالله قمی: از امام صادق علیهالسلام شنیدم که رسول خدا صلی الله علیه و آله ابوبکر را با آیات برائت روانه مکه کرد تا به «جحفه» رسید. سپس امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب را در پی او فرستاد. علی علیهالسلام به شتاب خود را به ابوبکر رساند. ابوبکر پرسید: آیا درباره من آیهای نازل شده است؟ علی علیهالسلام فرمود: خیر، اما این مأموریت را یا رسول خدا یا مردی از او باید به انجام برساند.
پس علی علیهالسلام نامه را از وی گرفت و وارد مکه شد. وی در میان مردم میگشت و با شمشیر بر کشیده با صدای بلند آیات سوره توبه را میخواند: «براءَهٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسولِهِ إلَی الَّذینَ عاهَدتُم مِنَ الْمُشْرِکینَ * فَسیحواْ فِی الْأرْضِ أرْبَعَةَ أشهُرٍ» و میگفت: از امسال به بعد کسی برهنه طواف نکند، مشرکان نیز حق ورود به حرم را ندارند، و هرکس چنین کند برخورد ما با او با شمشیر خواهد بود.
راوی میگوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله، وی را در پی بتها میفرستاد و میفرمود: «این کار را کسی جز تو نمیتواند از جانب من انجام دهد». و علی علیهالسلام نیز بتها را درهم میشکست.