جابر بن عبدالله انصاری: صحابه در حضور پیامبر صلی الله علیه و آله درباره‌ی بهشت به گفتگو پرداختند، پیامبر فرمود: نخستین کسی که وارد بهشت می‌شود، علی بن أبی طالب علیه السّلام است. ابودجانه گفت: یا رسول الله، مگر به ما نفرمودی که بهشت تا زمانی که خودتان وارد آن نشوید حتی بر پیامبران حرام است و تا زمانی که اُمّت شما وارد آن نشوند، بر دیگر اُمّت‌ها نیز حرام است؟ فرمود: بله! خدای متعال پرچمی از نور دارد که عمودش از یاقوت است و بر آن پرچم نوشته شده «لا إله إلّا الله محمّد رسول الله و آل محمّد خیر البریّة» و پرچمدار پیشاپیش قوم حرکت می‌کند.امام علی با شنیدن این سخنان شادمان شد و به پیامبر گفت: خدا را شکر که به وسیله‌ی شما به ما کرامت و شرافت بخشیده شده است. پیامبر فرمود: به تو مژده‌ای می‌دهم ای علی! هر بنده‌ای تو را دوست داشته باشد و مهر تو را در دل بگیرد، خداوند او را در روز قیامت با ما محشور می‌کند. بعد هم آیه «إِنَّ المتَّقِینَ فی جَنَّاتٍ وَ نهَرٍ فی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُّقْتَدِرِ»{مردم پرهیزکار قطعا در میان باغ‌ها و نهرها، در قرارگاه صدق، نزد پادشاهی توانایند!}(قمر/55-54) را تلاوت فرمودند.
عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ: تَذَاكَرَ أَصْحَابُنَا الْجَنَّةَ عِنْدَ النَّبِيِّ(ص) فَقَالَ النَّبِيُّ(ص) إِنَّ أَوَّلَ أَهْلِ الْجَنَّةِ دُخُولًا فِي الْجَنَّةِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ(ع) قَالَ فَقَالَ أَبُودُجَانَةَ الْأَنْصَارِيُّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ لَيْسَ أَخْبَرْتَنَا أَنَّ الْجَنَّةَ مُحَرَّمَةٌ عَلَى الْأَنْبِيَاءِ حَتَّى تَدْخُلَهَا وَ عَلَى الْأُمَمِ حَتَّى يَدْخُلَهَا أُمَّتُكَ قَالَ بَلَى يَا أَبَا دُجَانَةَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ لِلَّهِ لِوَاءً مِنْ نُورٍ وَ عَمُودُهُ مِنْ يَاقُوتٍ مَكْتُوبٌ عَلَى ذَلِكَ اللِّوَاءِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ آلُ مُحَمَّدٍ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ وَ صَاحِبُ اللِّوَاءِ أَمَامَ الْقَوْمِ قَالَ فَسُرَّ بِذَلِكَ عَلِيٌّ(ع) فَقَالَ الْحَمْدُلِلَّهِ يَا رَسُولَ اللَّهِ الَّذِي أَكْرَمَنَا وَ شَرَّفَنَا بِكَ قَالَ فَقَالَ النَّبِيُّ(ص) أَبْشِرْ يَا عَلِيُّ مَا مِنْ عَبْدٍ يُحِبُّكَ وَ يَنْتَحِلُ مَوَدَّتَكَ إِلَّا بَعَثَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَعَنَا ثُمَّ قَرَأَ النَّبِيُّ(ص) هَذِهِ الْايَةَ «إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ».
