ابابصیر: امام صادق علیه‌السلام، ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را مصداق و منظور آیه «وَ مَنْ أعْرَضَ عَن ذِکْری فَإنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنکاً وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقیامَةِ أعْمیٰ»{هر کس از یاد من روگردان شود، زندگی سخت و تنگی خواهد داشت و روز قیامت، او را نابینا محشور می‌کنیم!}(طه/124) دانسته است.

عرض کردم: مفهوم عبارت «و روز قیامت، او را نابینا محشور می‌کنیم» چیست؟ فرمود: یعنی در آخرت دچار کوری بصیرت خواهد شد و در دنیا هم در پیدا کردن راه ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام کوردل خواهد بود.

در ادامه فرمود: او در آخرت حیرت‌زده و در شگفت خواهد بود و «قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنی أعْمیٰ وَ قَدْ کُنتُ بَصیرًا * قالَ کَذٰلِکَ أتَتْکَ آیاتُنا فَنَسیتَها وَ کَذٰلِکَ الْیَوْمَ تُنسیٰ»{می‌گوید: پروردگارا! چرا نابینا محشورم کردی؟! من که بینا بودم! می‌فرماید: به خاطر اینکه که آیات من برای تو آمد، و تو آنها را فراموش کردی. امروز هم تو فراموش خواهی شد!}(طه/125-126). منظور از «نشانه‌ها»، أئمّه علیهم‌السّلام هستند. و منظور از این دو آیه، این است که همان‌طور که در دنیا امامان علیهم‌السّلام را ترک کرده بودی، امروز در جهنم رها می‌شوی. چون نه دستورات آنان را اطاعت کردی و نه به سخنان‌شان گوش دادی.

خداوند در ادامه می‌فرماید: «وَ کَذٰلِکَ نَجْزی مَنْ أسْرَفَ وَ لَمْ یُؤْمِن بِآیاتِ رَبِّهِ وَ لَعَذابُ الآخِرَةِ أشَدُّ وَ أبْقیٰ»{و این گونه جزا می‌دهیم کسی را که اسراف کند، و به آیات پروردگارش ایمان نیاورد. و عذاب آخرت، شدیدتر و پایدارتر است}(طه/127). یعنی اینکه ما هم به همین شکل کسانی را که به ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام مشرک شدند، کیفر می‌دهیم.