امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «فَلَمّا نَسواْ ما ذُکِّرواْ بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أبْوابَ کُلِّ شَیْءٍ حَتّى‌ إذا فَرِحوا بِما أُوتوا أخَذْناهُمْ‌ بَغْتَةً فَإذا هُمْ‌ مُبْلِسونَ‌»{هنگامی که آنچه را به آنها یادآوری شده بود فراموش کردند، درهای همه چیز را به روی آنها گشودیم، تا خوشحال شدند. ناگهان آنها را گرفتیم. در این هنگام، همگی مأیوس شدند}(انعام/44) فرمود:

عبارت «هنگامی که آنچه را به آنها یادآوری شده بود فراموش کردند» یعنی زمانی که ولایت علی علیه‌السلام را که به پذیرش آن مأمور شده بودند، ترک کردند.

و عبارت «درهای همه چیز را به روی آنها گشودیم» یعنی دولت و قدرتی که آنها در این دنیا دارند و نعمت‌هایی که برای آنها در آن مهیا شده است.