امیرالمؤمنین علیه السلام به اهل بصره فرمود: من حق امانت شما را ادا کردم و شما را به غیب نصیحت کردم، ولی شما مرا متهم کردید و دروغگو شمردید، خداوند نیز جوان ثقیف را بر شما مسلّط می‌کند.
گفتند: جوان ثقیف کیست؟ گفت: مردی که تمام حرمت‌های الهی هتک می‌کند.
پ ن: منظور ایشان حجّاج بن یوسف بود.
المناقب لابن شهرآشوب: وَ قَالَ علیه السلام لِأَهْلِ الْبَصْرَهِ إِنْ کُنْتُ قَدْ أَدَّیْتُ لَکُمُ الْأَمَانَهَ وَ نَصَحْتُ لَکُمْ بِالْغَیْبِ وَ اتَّهَمْتُمُونِی فَکَذَّبْتُمُونِی فَسَلَّطَ اللَّهُ عَلَیْکُمْ فَتَی ثَقِیفٍ قَالُوا وَ مَا فَتَی ثَقِیفٍ قَالَ رَجُلٌ لَا یَدَعُ لِلَّهِ حُرْمَهً إِلَّا انْتَهَکَهَا یَعْنِی الْحَجَّاجَ.
