امام جعفر صادق علیه‌السلام: ابراهیم خلیل الله صلوات‌الله‌علیه دست به دعا برداشت و گفت: «رَبِّ اجْعَلْ هٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَ اجْنُبْنی وَ بَنیَّ أن نّعْبُدَ الْأصْنَام»{«خدایا، این مکه را شهری امن قرار بده. من و بچه‌هایم را از پرستش بت‌ها دور نگه دار}(ابراهیم/35).
[استجابت] این دعا به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله رسید و خدا او را با نبوّت تکریم کرد و برکت این دعا به امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام هم رسید و خدا امامت و جانشینی را به او اختصاص داد.
تفسیر فرات بن إبراهیم: الْحَسَنُ بْنُ الْحَکَمِ مُعَنْعَناً عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهما السّلام قَالَ: إِنَّ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلَ اللَّهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ دَعَا رَبَّهُ فَقَالَ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِناً وَ اجْنُبْنِی وَ بَنِیَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنامَ فَنَالَتْ دَعْوَتُهُ النَّبِیَّ صلی‌الله‌علیه‌وآله فَأَکْرَمَهُ اللَّهُ بِالنُّبُوَّةِ وَ نَالَتْ دَعْوَتُهُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ علیهما السّلام فَاسْتَخَصَّهُ اللَّهُ بِالْإِمَامَةِ وَ الْوَصِیَّةِ.
