امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در مورد آیات «مَن جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها وَ هُم مِن فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ آمِنونَ * وَ مَن جاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَکُبَّتْ وُجوهُهُمْ فِی النّار»{آنانی که کار خوب به قیامت بیاورند، بهتر از آن نصیبشان می‌شود و از وحشت روز قیامت در امان‌اند. آن‌هایی هم که کار بد به قیامت بیاورند، به‌رو در آتش پرت می‌شوند!}(نمل/89-90) فرمود: منظور از «حسنه» دوست داشتن ماست و منظور از «سیئه» دشمنی کردن با ماست.