امام باقر علیه السلام درباره شأن نزول آیات «ن‌ وَ الْقَلَمِ‌ وَ ما یسْطُرونَ‌ * ما أنْتَ‌ بِنِعْمَةِ رَبِّکَ‌ بِمَجْنونٍ‌ * وَ إنَّ‌ لَکَ‌ لَأجْراً غَیرَ مَمْنونٍ‌ * وَ إنَّکَ‌ لَعَلىٰ‌ خُلُقٍ‌ عَظیمٍ‌ * فَسَتُبْصِرُ وَ یبْصِرونَ‌ * بِأیِّکُمُ‌ الْمَفْتونُ‌»{ن، قسم به قلم و آنچه می‌نویسند که به نعمت پروردگارت تو مجنون نیستی، و برای تو پاداشی عظیم و همیشگی است. و تو اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری. و به‌زودی تو می‌بینی و آنان هم می‌بینند، که کدام یک از شما مجنون است!}(قلم/1-6) فرمود: بعضی می‌گفتند: بدون شک رسول خدا(ص) درباره علی(ع) واله و شیفته شده، به طوری که چیزی را مساوی او نمی‌داند. در این هنگام این آیات نازل شد.