امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام برای مردم خطبه خواند و فرمود: ای مردم، قبل از آنکه مرا از دست دهید از من بپرسید!
من رئیس و بزرگ مؤمنان و هدف و نهایت پیشتازان راه خدا(1) و امام پرهیزکاران و پیشوای دست و پا و رو سفیدان عالم و آخرین اوصیا و وارث پیامبران هستم.
من تقسیم‌کننده جهنم و نگهبان باغ‌های بهشتی و صاحب حوضم.
همه ما عالم به احوال کسانی هستیم که ولایت ما را پذیرفته‌اند. این سخن من مصداق آیه «إِنَّما أنتَ مُنذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هاد»{تو فقط هشداردهنده‌ای و برای هر قومی رهبری است.}(رعد/7) است.
پ ن(1): یعنی هیچ کس در پیشتازی از من سبقت نمی‌گیرد، چون هر پیشتازی به سوی هدفی می‌رود که خط پایانی دارد و از آن خط عبور نمی‌کند.
