سلیم بن قیس: من سعد بن ابی وقاص را دیدم و گفتم: من از علی علیه‌السلام شنیدم که فرمود: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود: از فتنه شیطان و از فتنه سعد دوری کنید، او به باطل ساختن حق و رسوایی اهل حقیقت دعوت می کند. سعد گفت: پروردگارا من به تو پناه می برم از اینکه با علی دشمنی کنم و او با من دشمنی کند، یا با علی بجنگم یا او با من بجنگد، یا از علی کینه داشته باشم یا او از من کینه و خصومتی داشته باشد. علی علیه‌السلام دارای ویژگی هایی بود که هیچ یک از مردم مانند آن ها را نداشتند:

او صاحب سوره برائت است است تا جایی که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: جز مردی از من آن را ابلاغ نمی‌کند.

در جنگ تبوک به او فرمود: تو جانشین منی، تو برای من به منزله هارون برای موسی هستی جز اینکه بعد از من پیامبری نخواهد بود.

پیامبر در روزی که دستور به بستن درها به سوی مسجد را داد، جز درب او را باقی نگذاشت. عمر خواست که برای خودش روزنه‌ای کوچک به اندازه دو چشمش قرار دهد. پیامبر صلی الله علیه و آله خودداری کرد. عمر گفت: تو درهایمان را بستی و در علی را رها کردی. آنگاه پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: من آن ها را برای شما نبستم و درب او را نگشودم، بلکه خداوند آن ها را بست و برای او گشود.

روزی که رسول خدا بین اصحابش پیمان برادری و اخوت بست و هر یک از یاران ایشان با دوستش پیمان بست، ایشان نیز با علی علیه‌السلام که باقی مانده بود این پیمان برادری را بست و فرمود: تو برادر منی و من برادر تو در دنیا و آخرتم.

در جنگ خیبر، وقتی ابوبکر و عمر شکست خوردند، رسول خدا صلی الله علیه و آله عصبانی شده و فرمود: چه شده است که قومی، مشرکان را می بینند و فرار می کنند؟! فردا این پرچم را به دست مردی می سپارم که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسولش نیز او را دوست دارند، او بسیار حمله ور است و از میدان نمی گریزد، خداوند فتح را با دستان او حاصل می گرداند. فردای آن روز رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: علی را نزد من بخوانید. آن حضرت نزد رسول خدا آمد در حالی که چشمش درد می کرد. آنگاه رسول خدا سر او را در دامنش گذاشت و چشمانش را با آب دهان درمان کرد و پرچمی برای او برافراشت و دعایش کرد. علی علیه‌السلام بازگشت و خیبر را فتح کرد و صفیه دختر حُیَیّ بن أخطَب را نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آورد. پیامبر او را آزاد کرده و با او ازدواج کرد و بهای آزادی او را مهریه اش قرار داد.

مهم تر از همه این ها روز غدیر خم بود که رسول خدا صلی الله علیه و آله دست علی علیه‌السلام را گرفت و فرمود: هر کسی که من مولای اویم، علی مولای اوست، پروردگارا هر کس با او دوستی کند با من دوستی کرده و هر کس با او دشمن باشد با من دشمنی کرده است، آگاه باشید این خبر را شاهدان شما به غائبان و آزادگان نیز به بردگان برساند.

متن عربی

الفضائل لابن شاذان و کتاب الروضه: بِالْإِسْنَادِ یَرْفَعُهُ إِلَی سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ أَنَّهُ قَالَ: لَقِیتُ سَعْدَ بْنَ أَبِی وَقَّاصٍ فَقُلْتُ إِنِّی سَمِعْتُ عَلِیّاً علیه السلام یَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یَقُولُ اتَّقُوا فِتْنَهَ الْأَخْنَسِ اتَّقُوا فِتْنَهَ سَعْدٍ فَإِنَّهُ یَدْعُو إِلَی خِذْلَانِ الْحَقِّ وَ أَهْلِهِ فَقَالَ سَعْدٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ أَنْ أُبْغِضَ عَلِیّاً أَوْ یُبْغِضَنِی أَوْ أُقَاتِلَ عَلِیّاً أَوْ یُقَاتِلَنِی أَوْ أُعَادِیَ عَلِیّاً أَوْ یُعَادِیَنِی إِنَّ عَلِیّاً کَانَ لَهُ خِصَالٌ لَمْ یَکُنْ لِأَحَدٍ مِنَ النَّاسِ مِثْلُهَا إِنَّهُ صَاحِبُ بَرَاءَهَ حَتَّی قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله لَا یَبْلُغُ عَنِّی إِلَّا رَجُلٌ مِنِّی وَ قَالَ لَهُ یَوْمَ تَبُوکَ أَنْتَ وَصِیِّی أَنْتَ مِنِّی بِمَنْزِلَهِ هَارُونَ مِنْ مُوسَی غَیْرَ النُّبُوَّهِ وَ یَوْمَ أَمَرَ بِسَدِّ الْأَبْوَابِ إِلَی الْمَسْجِدِ وَ لَمْ یَبْقَ غَیْرُ بَابِهِ فَسَأَلَ عُمَرُ أَنْ یَجْعَلَ لَهُ رَوْزَنَهً صَغِیرَهً قَدْرَ عَیْنَیْهِ فَأَبَی رَسُولُ اللَّهِ قَالَ فَعِنْدَ ذَلِکَ قَالَ سَدَدْتُ أَبْوَابَنَا وَ تَرَکْتَ بَابَ عَلِیٍّ| فَقَالَ مَا سَدَدْتُهَا لَکُمْ أَنَا وَ لَا فَتَحْتُ بَابَهُ وَ لَکِنَّ اللَّهَ سَدَّهَا وَ فَتَحَ بَابَهُ وَ یَوْمَ آخَی رَسُولُ اللَّهِ بَیْنَ الصَّحَابَهِ کُلِّ رَجُلٍ مَعَ صَاحِبِهِ وَ بَقِیَ هُوَ فَآخَاهُ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَالَ لَهُ أَنْتَ أَخِی وَ أَنَا أَخُوکَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ یَوْمَ خَیْبَرَ حِینَ انْهَزَمَ أَبُو بَکْرٍ وَ عُمَرُ فَغَضِبَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ قَالَ مَا بَالُ قَوْمٍ یَلْقَوْنَ الْمُشْرِکِینَ ثُمَّ یَفِرُّونَ لَأُعْطِیَنَّ الرَّایَهَ غَداً رَجُلًا یُحِبُّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ کَرَّارٌ غَیْرُ فَرَّارٍ یَفْتَحُ اللَّهُ عَلَی یَدَیْهِ فَلَمَّا کَانَ مِنَ الْغَدِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله عَلَیَّ بِعَلِیٍّ فَجَاءَهُ أَرْمَدَ الْعَیْنِ فَوَضَعَ کَرِیمَهُ فِی حَجْرِهِ وَ تَفَلَ فِی عَیْنَیْهِ وَ عَقَدَ لَهُ رَایَهً وَ دَعَا لَهُ فَمَا انْثَنَی حَتَّی فَتَحَ خَیْبَراً وَ أَتَاهُ بِصَفِیَّهَ بِنْتِ حُیَیِّ بْنِ أَخْطَبَ| فَأَعْتَقَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله ثُمَّ تَزَوَّجَهَا وَ جَعَلَ عِتْقَهَا صَدَاقَهَا وَ أَعْظَمُ مِنْ ذَلِکَ یَوْمُ غَدِیرِ خُمٍّ أَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله بِیَدِهِ وَ قَالَ مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ أَلَا فَلْیُبَلِّغِ الشَّاهِدُ مِنْکُمُ الْغَائِبَ وَ الْحُرُّ الْعَبْدَ.

منابع
image_pdf
بحارالانوار/23/154/42
کتاب روضه/23
0 0 رای ها
رأی دهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x

دسترسی سریع

دسته بندی روایات