‌امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «فَاسْتَمْسِکْ بِالَّذی اُوحیَ إلَیْکَ إنَّکَ عَلی صِراطٍ مُّسْتَقیم»{به آنچه به تو وحی شده مقید باش، که تو بر راهی راست قرار داری}(زخرف/43) فرمود: «صراط مستقیم»، ولایت علی علیه‌السلام است. زیرا ولایت علی علیه‌السلام راه به سوی خداست. وقتی کسی انسان را به سلطان می‌رساند، او را «باب السلطان» می‌نامند و صراط علی علیه‌السلام راهی است که انسان را به خدا می‌رساند. دلیل این امر [بیان شده در] آیه «صِراطَ الَّذینَ أنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ» است که این نعمت، نعمت «اسلام» است، زیرا خداوند [در جای دیگر] می‌فرماید: «وَ أسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ»{نعمت‌های خود را بر شما تمام کرده است.}(لقمان/20) .

[معنای] نعمت [نیز، سه چیز است. اولین آنها] «عِلم» است. [زیرا می‌فرماید] که: «وَ عَلَّمَکَ ما لَمْ تَکُن تَعْلَمُ»{آنچه را نمی‌دانستی به تو آموخت}(نساء/113)،

و [دومین مصداق نعمت]، ذریّه طیبه است، [همان طور که خدا می‌فرماید]: «إنَّ اللَّهَ اصْطَفیٰ آدَم…»{خداوند آدم را برتری داده است…}(آل عمران/33)،

و [سومین معنای آن]، شایستگی همسران است، [بنا به فرموده خداوند]: «فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ یَحْییٰ وَ أصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ»{دعای او را اجابت نمودیم، و یحیی را به او بخشیدیم و همسرش را برای او شایسته قرار دادیم.}(انبیاء/90)،

و علی علیه‌السلام از بالاترین مراتب این نعمت برخوردار بود.