اداری

‌امام باقر علیه‌السلام: مؤمنی پیدا نمی‌شود مگر اینکه مهر علی بن ابی طالب علیه‌السلام و اهل بیت او در دلش باشد.

عبدالله بن ابی رافع: نزد امیرالمؤمنین علیه السلام حاضر شدم که رو به ابو موسی اشعری کرده بود و فرمود: به کتاب خدا حکم کن و از آن فراتر نرو. وقتی پشت کرد علی علیه السلام فرمود: گویی او را می‌بینم که فریب خورده است. گفتم: ای امیرالمؤمنین با این

پیامبر صلی الله علیه و آله نگاهی به علی بن أبی طالب کرد و فرمود: تو در دنیا سیّد و سروری و در آخرت نیز سیّد و سروری؛ هرکه تو را دوست بدارد، قطعاً مرا دوست داشته است و آنکه مرا دوست بدارد، خدا را دوست داشته است و هرکس

رسول خدا صلی الله علیه و آله: حُبّ علی بن أبی طالب گناهان را چنان می‌خورد که آتش هیزم را می‌خورد.

پیامبر صلی الله علیه و آله: هرکس علی را دوست بدارد، در حقیقت مرا دوست داشته و هرکس با علی دشمنی کند، با من دشمنی کرده است.

به جابر بن عبدالله انصاری گفتند: از علی بن أبی‌طالب(ع) برای ما بگو. گفت: او بهترین خلق خداست. فقط منافق است که با او دشمنی می‌کند و فقط کافر است که در مورد او شک می‌کند.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: هرکس دوست دارد که به شاخه یاقوت سرخی که خداوند در بهشت عدن کاشته، چنگ بزند، باید به حُبّ علی بن أبی طالب علیه السّلام تمسّک بجوید.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: یقیناً که بهشت برای محبان علی در حالی که هنوز در دنیا هستند و وارد آن نشده‌اند، مشتاق است و نورش برای آن‌ها فزونی می‌یابد؛ و تحقیقاً که دوزخ به خشم آمده و لهیب آن بر دشمنان علی علیه السّلام در حالی که

امام باقر علیه السلام: علی بن ابی طالب علیه السلام در عراق نزد شما بود و با دشمنش میجنگید و یارانش همراه او بودند و در بین آن ها پنجاه نفر نبود که او را به حق و امامتش را به حق بشناسد.

‌امام باقر علیه‌السلام: به خدا سوگند، رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را با آیات برائت نفرستاد تا دوباره از روی لهو آن را از وی پس بگیرد، بلکه پیامبر ابوبکر را به عنوان امیر حاجیان به مکه فرستاد و پس از منصرف شدن ابوبکر از رفتن به